Stoïcisme boek 9 | Stoïcisme en de vrijheid van je gedachten
De wereld probeert je gedachten te bezetten, alsof ze een lege kamer zijn die gevuld moet worden met het lawaai van anderen. Het nieuws, sociale media, verwachtingen van de mensen om je heen, ze duwen en trekken, eisen je aandacht, alsof jouw geest niet van jou is.
“Je gedachten zijn van jou”, zei de stoïcijn Epictetus. “Niemand kan ze van je afnemen, tenzij jij dat toestaat.” En in die woorden ligt een waarheid die diep snijdt. Je lichaam kan worden vastgehouden, je woorden kunnen worden verstikt, maar je gedachten, die zijn als het ware je eigen koninkrijk, waar niemand anders wetten maakt.
Je zit alleen, een kop koffie in je handen, de wereld stil om je heen. Je denkt aan de zorgen die door je hoofd razen, als vogels die geen rust kennen. Je voelt hoe de meningen van anderen als schaduwen over je gedachten dansen. Maar dan, heel even, stop je. Je ademt in. Je laat alles los wat niet van jou is.
Het stoïcisme leert je dat vrijheid niet zit in het beheersen van de wereld om je heen, maar in het beheersen van jezelf. Jij bepaalt wat je toelaat in je geest, wat je voedt, wat je afwijst.
Buiten schijnt de zon door de wolken, een licht dat alles zachter maakt. Je kijkt naar de wereld en beseft, niemand kan mijn gedachten raken, tenzij ik dat toelaat. En dat is ware vrijheid.
