Stoïcisme boek 7 | Krijg emoties onder controle met stoïcijnse wijsheid

Emoties. Ze komen als een storm over je heen, ongevraagd en oncontroleerbaar. Woede brandt in je borst als vuur dat niet wil doven, verdriet trekt als zware regen door je lichaam, angst zit in je keel als een knoop die je de adem beneemt. Het lijkt alsof ze je overnemen, alsof je geen zeggenschap hebt over wie je bent.

Epictetus zou zeggen: “Het zijn niet de dingen die ons raken, maar onze gedachten over die dingen.” Geen ontkenning van gevoelens, maar een uitnodiging om te onderzoeken wat ze voedt.

Je voelt de woede in je borst en vraagt jezelf af: waarom? Wat maakt me zo kwaad? Is het de situatie of mijn verlangen dat de wereld anders moet zijn? Je ziet het verdriet en denkt: wat verlies ik hier? Wat houdt me vast? Je kijkt de angst aan en vraagt: wat ben ik bang te verliezen? Iets dat ik nooit echt in handen had?

De wereld buiten is stil, behalve de wind die door de bomen ruist. Het licht verandert, zoals emoties dat doen. Zonder waarschuwing, zonder reden. Maar jij, je staat stil. Je ademt in, je ademt uit, en je herinnert jezelf eraan dat je emoties mag voelen, maar dat jij niet aan ze overgeleverd bent.

Stoïcijnse wijsheid leert je dat controle geen onderdrukking is. Het is het leren luisteren, zonder overweldigd te worden. Het is een anker in de storm, een fluistering die je eraan herinnert: jij bent niet je emoties. Jij bent degene die ze draagt.