Stoïcisme boek 25 | Stoïcisme en leiderschap, lessen van de grote filosofen

Leiderschap kan voelen als een storm die je moet trotseren. Je probeert richting te geven, te beschermen en beslissingen te nemen terwijl de wind je woorden wegdraagt en de golven de grond onder je voeten doen wankelen. Wat betekent het om te leiden?

Marcus Aurelius was keizer van een rijk dat aan de rand van de chaos balanceerde. Hij wist hoe het voelde om alleen te staan. Marcus schreef in zijn boek meditaties: “Leid met rechtvaardigheid, maar leid eerst jezelf.” Zijn woorden raken aan iets fundamenteels. Leiderschap begint bij jezelf.

Denk aan de momenten waarop je keuzes maakte vanuit angst of trots, waarin je leiderschap voelde als een last, in plaats van een roeping. Wat is echt leiderschap? De kracht van een leider ligt in rust, in een kalme geest die standhoudt wanneer anderen vallen.

Stoïcisme vraagt niet van je dat je perfect bent of op alle vragen een antwoord hebt. Het vraagt wel van je dat je wijsheid zoekt in elke beslissing, dat je verantwoordelijkheid neemt zonder te bezwijken. Dat je bij jezelf blijft, standvastig en ‘open minded’. Een leider is geen meester, maar een gids. Hij is niet degene die beveelt, maar degene die inspireert.

De lucht buiten kleurt langzaam grijs. Je voelt de druk van alles wat nog moet. Leiderschap is niet het beheersen van de storm, besef je, maar het tonen van kalmte, zodat anderen de moed vinden om mee op te lopen. Zodat je samen op weg gaat naar je bestemming.

Misschien is dat alles wat een leider moet doen. Helder blijven, stralen, in de storm, in het licht.