Stoïcisme boek 18 | Stoïcisme en tijdmanagement: hoe je tijd beter benut
Tijd glipt door je vingers alsof het nooit heeft willen blijven. Je denkt dat je er genoeg van hebt, maar voor je het weet is een dag voorbij, een jaar, een leven. En toch, terwijl de uren ongrijpbaar zijn, vullen we ze met dingen die we ons nauwelijks herinneren. Waarom laten we het toe? Waarom verspillen we dat wat ons nooit teruggegeven wordt?
Seneca schreef over tijd alsof hij haar in zijn handen hield. Deze stoïcijn schreef: “Het is niet dat we te weinig tijd hebben, maar dat we te veel verspillen.” Zijn woorden voelen scherp, een zachte steek van waarheid. Misschien is tijd alleen een keuzeprobleem.
De ochtend breekt aan, een lucht vol beloftes die nog niet zijn ingelost. Je kijkt naar wat voor je ligt: een lijst van taken, verwachtingen, dingen die lijken te dringen. Maar dan stop je. Je vraagt je af: wat is echt belangrijk? Wat draagt bij aan het leven dat ik wil leiden?
Stoïcisme maakt duidelijk dat tijd niet gevuld hoeft te worden, maar benut. Dat je niet alles hoeft te doen, maar alleen dat wat er werkelijk toe doet. Elke minuut is een kans, een beslissing om te kiezen voor betekenis in plaats van ruis.
De dag beweegt traag en snel tegelijk, jij blijft staan. Je kijkt naar de uren die zich voor je uitstrekken als een pad. Je weet: vandaag zal ik kiezen voor wat telt.
